ورق زدم دفتر خاطراتمو
اسمتو دیدم و باز گریه م گرفت
صفحه هاش خیس شد و این قلب صبور
اینجا بود که دیگه آروم نگرفت
مرهم زخمای کهنه و عمیق
نمی دونم کی تو رو ازم گرفت
اون همه آرزوها یادش بخیر
عشقمون بوی رسیدنم نگرفت
جای اشکام روی گونه م سنگینه
هنوز حرفات به قلبم می شینه
یاد چشمات تو قلبم آتیشه
دلم با این همه درد آروم نمیشه
یه نفر کنج اتاق کز می کنه
اونی که هر شب بهونه تو گرفت
یه نگاه به دستای خالی می کرد
اما نه...هیچ کسی جاتو نگرفت
جای اشکام روی گونه م سنگینه
هنوز حرفات به قلبم می شینه
یاد چشمات تو قلبم آتیشه
دلم با این همه درد آروم نمیشه